Vivaldis eindhalte: Natascha hervond haar liefde voor de interimsector
Voel je een match met je werkgever? Dan voelt het als een eindhalte, geen tussenstop. Zo voelt het ook voor Natascha, fieldcoach bij Vivaldis Interim. Na 22 jaar had ze de uitzendsector afgezworen en maakte ze een carrièreswitch. Maar dat was buiten Vivaldis gerekend.
Hoe is het allemaal begonnen?
“In oktober 1998 startte ik als uitzendconsulent bij de concullega’s. Daar heb ik meer dan 22 jaar gewerkt. Ik groeide eerst door tot officemanager. Daarna was ik backoffice lead en gaf ik ondersteuning aan de kantoren, zoals onboarding. Dat laatste lijkt op mijn job als fieldcoach bij Vivaldis. Maar daar was het geen functie op zich, ik deed het naast mijn andere verantwoordelijkheden.”
“Die job heeft mij gemaakt tot wie ik ben. Daar ben ik mijn vorige werkgever heel dankbaar voor. Zij hebben me alles geleerd en het is heel fijn om die bagage mee te nemen naar een nieuwe werkgever waar ik die zaken ook kan toepassen. Maar na 22,5 jaar voelde het alsof we niet meer op dezelfde golflengte zaten. Er was ook een felle hiërarchie. Mijn passie leek uitgedoofd en uiteindelijk ben ik zelf weggegaan. Ik wou nooit meer in de interimsector werken en ging iets helemaal anders doen, het syndicusverhaal.”
“Ik wou nooit meer in de interimsector werken en ging iets helemaal anders doen”
Hoe kwam je bij Vivaldis terecht?
“Bij mijn eerste werkgever had ik een rechtstreekse leidinggevende, Nancy. We zaten meer dan twintig jaar samen in een kantoor. Tot ze vertrok en startte bij Vivaldis. Toen ik zo’n jaar aan de slag was als syndicus, belde Nancy me op. Ze zei: ‘Natascha, bij Vivaldis word je echt gewaardeerd en gerespecteerd. Er wordt geluisterd, je kan hier altijd groeien en … ze hebben een functie waar jij heel goed in zou passen: fieldcoach.’”
“De rol van fieldcoach bestaat bij anderen niet, terwijl er net heel veel nood aan is. Dat Vivaldis dit wél heeft, overhaalde om op gesprek te gaan. Die gesprekken waren heel warm en het voelde onmiddellijk super goed aan. Dat heeft me over de streep getrokken om weer voor de interimsector te kiezen. Ik voelde: hier kan ik iets betekenen.”
Wat doe je als fieldcoach?
“Als fieldcoach ondersteun ik elk semester verschillende kantoren in het Antwerpse. Ik werk projectmatig, naargelang de noden van de kantoren. Dat gebeurt altijd in overleg met de clustercoach en kan heel breed gaan: persoonlijke groei, ondersteuning in sales, de sociale wetgeving, het kantoor een boost geven, een collega ondersteunen op bedrijfsbezoek …”
“Als fieldcoach breng ik mijn collega’s dingen bij en zie ik hen groeien. Daar word ik zo happy van. Binnen Vivaldis vinden we het belangrijk om veel samen te doen en kleine successen te vieren. Samen kunnen we iets betekenen en zetten we tegenslagen om in opportuniteiten.”
“Als fieldcoach breng ik mijn collega’s dingen bij en zie ik hen groeien. Daar word ik zo happy van”
Je doet ook weer onboarding?
“Ja, onze nieuwe collega's volgen een meerdaags traject op het hoofdkantoor. Wie is Vivaldis? Hoe ga je aan de slag met het softwareprogramma? Hoe pak je een screening met een uitzendkracht aan? Hoe pitch je een kandidaat bij je klant? Hoe ga je om met tegenwerpingen? We doen veel rollenspelen en het is heel praktijkgericht. Altijd op een plezante manier, zodat het bijblijft. Want er komt véél info op hen af.”
“Meestal volgen ze dit traject als ze een paar weken in dienst zijn. Zo kunnen ze ook zelf aangeven waar ze tegenaan lopen. We laten de collega's niet in de kou staan. Iedereen weet bij wie je terecht kunt met wat. Dat merk je ook heel fel in de kantoren. Zij worden goed ondersteund door een fieldcoach, een clustercoach en de diensten op het hoofdkantoor. Binnen Vivaldis is er een speelveld met duidelijke spelregels. Er is veel autonomie. Natuurlijk, wij zijn een commercieel bedrijf en hebben targets. Maar hóe we die behalen, dat kies je zelf. Dat vind ik toch ook een hele grote plus binnen Vivaldis.”
“Ik zie mezelf tot aan mijn pensioen hier werken. Gewoon omdat ik mij goed voel in mijn vel. Ik kan zijn wie ik ben”
In welke zin voelt Vivaldis als een eindhalte voor jou?
“Ik ben heel loyaal naar mijn werkgever toe. En ik zie mezelf tot aan mijn pensioen hier werken. Ik ben 47 en voor mij is Vivaldis echt wel mijn eindhalte. Gewoon omdat ik mij goed voel in mijn vel. Ik kan zijn wie ik ben. Vivaldis heeft ook een vlakke structuur. Er is niet echt een hiërarchie, wat heel fijn is. En ik sta er niet alleen voor. Ik kan sparren met de andere fieldcoaches, onze operation Manager Elke en mijn clustercoach, dat is voor mij weer Nancy. Ondertussen werken we al bijna 27 jaar samen. We zijn een hele goede tandem. Dus nee, ik zie mezelf niet meer naar een andere werkgever gaan. Voor mij is dit effectief de eindhalte.”
🎯 Voel jij ook dat het tijd is voor een plek waar je mag zijn wie je bent?
Bekijk onze interne vacatures en ontdek of jouw eindhalte misschien ook bij Vivaldis ligt.
